Velp 2 laat het liggen tegen Rokade 3

De op vrijdag 9 maart gespeelde wedstrijd tegen Rokade 3 was de laatste kans voor Velp 2 om degradatie uit de tweede klasse van de OSBO competitie mogelijk te ontlopen. Voor Rokade zou na winst behoud in de klasse definitief zijn. Dus er stond veel op het spel en de spanning was om te snijden in De Paperclip, waar ook Velp 4 aan de bak moest, tegen het jeugdige Tornado 3j.

Bij het invullen van het wedstrijdformulier vroeg captain André terloops of ze hun indeling op rating hadden gedaan. ‘Ja, behalve onze speler op bord 6, die heeft een hoge rating’. André besefte hiermee dat het een zware avond voor hem zou worden, want hij was de gelukkige die namens Velp op bord 6 mocht aanschuiven. Hoe zwaar, daarover later meer.

De wedstrijd verliep op het oog op alle borden lang gelijkwaardig, met volgens de toeschouwers hier en daar een licht betere stelling voor Het Tweede. Uit het niets - en zonder overleg met de teamleider (wat blijft dat toch lastig voor diverse spelers) - bood Erwin Velders op bord 2 remise aan. Waarschijnlijk was hij na een aantal nederlagen blij met een score, maar het leek er toch sterk op dat hij op dat moment ruim, zo niet winnend voordeel had. Zijn tegenstander checkte wel braaf of hij remise mocht aannemen en dat bleek het geval.

Hans Wolthuis op 8 speelde een goede partij. Hij kwam prima uit de opening, maar wist niet door te zetten, waardoor hij via een tactische grap materiaal verloor, en er geen chocola meer van kon maken. Een vervelende nul op een slecht moment.

Datzelfde gold voor Menno Potjer op 1, die de laatste tijd juist zo goed draait. Menno had overwicht in de stelling, maar door het afruilen van wat actieve stukken, kwam zijn tegenstander steeds beter te staan. Menno maakte enkele kleine foutjes achter elkaar, waar zijn tegenstander handig van wist te profiteren. Ook op het eerste bord een nul.

Ondertussen had Vadim van Kuijk op bord 4 een remiseaanbod gekregen. De gedisciplineerde jeugdspeler overlegde met de plaatsvervangend wedstrijdleider, en de borden overziende was er maar één conclusie mogelijk: doorspelen.
Vadim rechtte zijn rug voor een eindspel met beide een paard en 5 pionnen. Zoals vaker, gebeuren er na afgeslagen remise-aanboden rare dingen, en Vadim’s tegenstander wandelde met zijn koning de verkeerde kant op. Vadim wist een pion op de damevleugel buit te maken, terwijl hij zelf een pion op de koningsvleugel liet slaan. De kleine meerderheid was sneller tot vrijpion, en terwijl de zwarte koning van zijn tegenstander naar de vrijpion moest, kon Vadim de rest van de pionnen van zijn tegenstander confisqueren. Het resterende eindspel werd moeiteloos gewonnen. Saillant detail: de laatste 24 (!) zetten van de partij speelde het supertalent op de toegevoegde tijd van 10 seconden.

Paul Stoffer op 7 zat geconcentreerd te spelen en halverwege de avond siste hij ‘Ik denk dat ik hem heb’. Dat moet je dan wel waarmaken, en zo geschiedde. Na een remiseaanbod van zijn tegenstander, die een stuk achter stond, maar daarvoor twee pionnen had, wist hij met gevoel voor techniek zijn extra loper ten gelde te maken. Een knappe overwinning van Paul, die daarmee op 50% komt en een uitstekend seizoen doormaakt.

Omdat Wim Louwman, die een puik seizoen speelt, wist te winnen van zijn tegenstander op bord 2, stond het 3,5-3,5.

Bij Jan van Galen zag er niet heel goed uit.
Jan kwam al gedrongen uit de opening, en hoewel hij vocht als een leeuw, en zelfs nog enkele tactische grappen wist in te bouwen, maakte zijn tegenstander geen fout. Beheerst werd Jan van het bord geschoven.

André besefte dat het ‘alles of niets’ moest worden, omdat vanwege de positie op de ranglijst 4-4 te weinig zou zijn. Al snel voelde André dat hij voldoende kansen had tegen zijn tegenstander met een rating van 1890. In ieder geval remise in het geweigerde damegambiet, maar was het voldoende voor de overwinning. Er zaten twee cruciale momenten in de partij. In onderstaand fragment staat André glad gewonnen, maar dan moet je geen foute zet doen.

Wit speelt hier echter Pa5 om de loper te dekken. Volstrekt onnodig en na ...Pxa5 krijg wit een nare dubbelpion aan de rand. Wit zag wel dat het fout was, en had spijt dat hij niet Lxf6 had gedaan (met gxf6, Dg6 met schaak en winst van loper op g4). Echter dit grapje gaat maar ten dele op, omdat zwart eerst dxc4 speelt.
Het lastige 1.d6! is nu prachtig, omdat het zwarte paard ongedekt staat. Na 1...Lxd6 2. Pxd6 Dxd6 wint 3. Ld5+ het paard op b3!

Maar goed, nog geen man overboord, want de vrijpion is machtig.
Totdat wit in onderstaande stelling een zet moet doen.

Wit wil winnen en zoals de wedstrijdleider achteraf terecht zei: Die pionnenopmars op de koningsvleugel was een prima plan: een tweede front openen.
Helaas ging André over naar Plan B, de dame aanvallen via Dg3. Echter, zwart ruilde de dames niet, maar sloeg met de toren de loper op c6, die de dame dekte en niet kon worden geslagen vanwege het verlies van zijn eigen toren op d4...

Wit komt een stuk achter. Over en uit.
Enigszins beteuterd droop Velp 2 met lege handen af naar huis, terwijl de stemming in de Paperclip juist zo opperbest was.

Extra jammer omdat met deze wedstrijd bewezen werd dat Het Tweede wel degelijk in de tweede klasse thuishoort. Volgend jaar derde klasse, maar de verwachting is dat het team daar niet lang zal blijven!