SOS-competitie 2021-2022 Klasse 2D R1: Velp 2 - Toren 1

Zou het een clean sweep worden tussen Velp 2 en Toren 1, zoals vooraf werd gevreesd (tegen een 2000+speler, twee 1800+spelers en een team met gemiddeld 1724 is het voor ons met gemiddeld 1407 en een piekrating van 1647 simpelweg niet te doen)? Het antwoord is nee, maar veel scheelde het niet. Het werd een zware avond voor de Velpse spelers.

Maar wat fijn om weer live de strijd aan te gaan, grapjes te maken, kopjes koffie uit te delen en je te ergeren aan de activiteit elders in de zaal.

Om 19:30 had een paar Torenspelers de juiste ingang gevonden van de Elleboog. De rest volgde wat later. Eenieder was wat beduusd door de aanwezigheid van een ambulance. Dat bleek niet voor een schaker te zijn.

Beide teams waren compleet, wat gezien de korte voorbereidingstijd best bijzonder mag worden genoemd.

Floris van Capelleveen (1284) wil weer meer  schaken en was eigenlijk voornemens om dit in de interne te doen. Maar toen Lazlo van Kuijk zich voor de externe afmelde, was Floris zo sportief om toch aan bord 6 plaats te nemen. Het werd een leuke pot tegen de op papier gelijkwaardige René Reulink (1326). Maar de routines zitten er bij Floris nog niet helemaal in en hij moest het onderspit delven. Genoeg aanknopingspunten voor het vervolg.

Jan Stuut (1304) speelde tegen Tom Brans (1553) een prima partij. Hij pakte alleen iets te gretig een pionnetje wat hem zijn dame kostte. Dat kon hij niet meer repareren.

Dries van Eijk (1647) mocht tegen de sterkste speler van De Toren, Laurens Storms (2063). Dries vocht voor wat ie waard was, leverdere een hoop HCP-punten in, maar kreeg ergens nog wel wat spanning in de stelling, en verloor uiteindelijk hopeloos, maar met opgeheven hoofd.

Met 3-0 achter mag je eigenlijk geen remise aanbieden. Maar André van Kuijk (1463) deed dit wel tegen Fred Beumer (1820). Sowieso was André beroerd slecht uit de opening gekomen en hij vond het wonderlijk dat hij terug in het spel was weten te komen, o.a. door een listige röntgenschaak in te bouwen die hem een pion meer opleverde. Maar hij vond zijn stelling nog steeds niet best en wist ook wel dat Velp het nooit naar 3-3 zou brengen. Fred dacht een mataanval te hebben, maar name het remise-aanbod wel serieus. Hij dacht een klein half uur na en zag a) niet de juiste voortzetting naar winst en b) best weinig tijd op de klok over na al dat gepeins. Hij accepteerde het remise-aanbod. In de nazit werd eenieder er steeds meer van overtuigd dat het ook echt veel weg had van remise. Voorwaar een goed resultaat voor André (en zo zou blijken: het enige Velpse halfje dat we wisten te bemachtigen).

Want Julian van Kuijk (1501) kon het niet bolwerken tegen Ronald Engelen (1858). Het was lang een gelijkopgaande strijd, wat zeker ook komt door het goede spel van Julian. Maar zwart pakte hem een stuk af en later nog een en dan weet je het wel.

De laatste matador was Rick van Emden (1243) die tegen de nog ratingloze Thomas van Diggelen speelde. Het is altijd moeilijk om in te schatten hoe sterk een ratingloze speler is. Maar feit is dat de partij erg lang duurde. Rick had vooral last van een toren die hij niet tot ontwikkeling kreeg en daarmee minder dan een pion waard werd. En toen hij gedwongen werd zijn koning naar de open c-liijn te bewegen was het een feestje voor wit, die het afgemeten won.

0,5-5,5 dus, maar dat zal De Toren wel vaker meemaken. En Velp moet zich vooral richten op de partijen die komen gaan, tegen tegenstanders van vergelijkbaar niveau.