SOS 2021-22 HKA R1 - Zwolle, dat ging als een dolle

Vlak voor de Corona-tijd is de Velpse Schaakverenging verhuisd naar een ander locatie. De mail naar de op de OSBO-site genoemde functionaris kwam aan bij iemand die al geen lid meer was. De waarschuwing voor de veranderde locatie en het vroege start tijdstip (19:45)  kwam daardoor niet aan bij de reizigers uit Zwolle. Er werd dus wat later gestart, maar de vreugde dat ze er waren overheerste, want dan konden we tenminste schaken! 

Zwolle heeft op papier een van de sterkste teams van de Hoofdklasse A. Velp was op voorhand dus wat bezorgd over de kansen. De Zwollenaren moesten echter met drie invallers op stap waar Velp er maar één nodig had. Dries (bord 1 van Velp 2) deed ook mee. 

En dat leverde een gelijke strijd op waar de voordelen op de borden van zowel Velp als ZSG te bespeuren waren. 

Als eerste was er een resultaat op bord twee. Daar had Rik Tichelman met wit geen rare dingen gedaan tegen Miklós Hoffer. Op zijn beurt zag Miklós ook geen openingen om zonder al te veel risico de partij naar zijn hand te zetten. En dan is remise een prima resultaat.

Eric de Winter mocht op bord vijf met zwart Brian Nijdam van de winst af proberen te houden. Eric kwam voor lastige keuzes te staan. Na een verkeerde keuze verloor hij een pion. Vervolgens bleken de lopers van Brian beter gepositioneerd dan de die van Eric en bij het losworstelen uit de situatie ging er bij Eric nog een pion verloren. Dat was voor Eric voldoende om op te geven (0,5-1,5).

Vadim van Kuijk speelde met zwart aan bord drie tegen Guido van Bennekom. Vadim verwisselde een paar zetten in de opening en keek al vroeg naar een onontkoombare penning van zijn paard die aangevallen werd door een pion. Dat ging sowieso materiaal kosten, maar hoeveel en wanneer? Daar kun je natuurlijk gewoon een half uur rustig over nadenken, maar het gevolg is dat je een stuk tegen een pion achter komt. Vadim zou Vadim niet zijn als hij niet op zoek ging naar compensatie. Die vond hij in het gebrek aan ontwikkeling van de tegenstander. Maar Guido nam alle tijd om zich uit de blokkades te wurmen en rondde het vakkundig af. (0,5-2,5)

Aan bord vier draaide het bord bij Hans van Capelleveen om zijn as. Hij speelde tegen René in 't Veld met wit. Hans rokeerde lang, René kort. Beide in de aanval maar René was sneller en wist gevaar in de stelling te brengen waardoor Hans moest reageren en niet snel genoeg tot een aanval kwam. René stond beter. Maar ja.. hoe te winnen? De besluiteloosheid leverde niet de krachtzetten op die er nodig waren en Hans kwam weer beter in de wedstrijd. Totaal uit het niets zette René een toren in de aanbieding. Hans kon niet bedenken wat er achter school. René bij nader inzien ook niet. Hij gaf op. (1,5-2,5)

Op bord zes had Alain van der Velden de witte stukken tegen Albert de Boer. Alain bouwde een solide stelling en bracht zijn paarden in stelling. Alain forceerde de zwakheden bij zijn tegenstander en Albert was gretig pionnen aan het te verorberen. Daardoor kon Alain zijn machtige loper in stelling brengen die een paard pende op de koning van Albert. Even leek het Albert met Df7 te lukken om het te keepen. Maar Alain kon daardoor prachtig mat geven met Te8#. Een gepend stuk is een slechte verdediger. (2,5-2,5)

Op bord een was een spektakel te aanschouwen. Wouter van Rijn speelde met zwart tegen Ferdinand Binnendijk. In een zeer enerverende partij waarin het overzicht moeilijk te houden was en structuur was verdwenen maakten de mannen het elkaar flink moeilijk. Elke partij had zwakheden en daarmee ook mooie kansen. Uiteindelijk trok Wouter aan het  langste eind. Tijdens de analyse kwamen nog honderden andere varianten op het bord die het niet gehaald hadden. Wat is schaken toch mooi! (3,5-2,5)

Brent van Dusseldorp speelde op bord acht tegen Ineke Binnendijk-Voortman. Het ratingverschil kwam al vroeg tot uiting in de stelling waarin zwart de rokade verloor en problemen ondervond met de ontwikkeling. Uiteindelijk resulteerde dat in een kwaliteit voorsprong voor Brent maar het duurde nog heel lang voordat het punt kon worden bijgeschreven. (4,5-2,5).

Tenslotte onze invaller Dries van Eijk. Hij speelde met zwart op bord zeven tegen Jan Kruisselbrink, Jan offerde op f7 en de koning van Dries dwaalde over het centrum. Met wit weet je dat je beter staat maar je moet het even nog even bewijzen. Maar Dries wordt daar niet koud of warm van. Die speelt geen theorie dus elke opening voelt even vertrouwd. Hij reageerde tactisch perfect en zette de ontwikkeling van wit onder druk. Het resulteerde in een eindspel waarin hij als hij de tijd had gehad best het plan had kunnen vinden om zijn pion onder begeleiding van zijn dame naar de overkant te brengen, Echter in razende tijdnood werd een remise overeengekomen. Beiden tevreden en Velp met een klinkende 5-3 overwinning goed gestart in de externe competitie.