Geschiedenis Velpse Schaakvereniging (4) (door Eric de Winter)

Hoofdstuk 4

1970 - 1980: stormachtig begin van de jeugd en het topjaar 1974

In de jaarvergadering van 4 september 1970 stelt jonkheer Radermacher Schorer voor om een jeugdig lid in het Bestuur op te nemen. Paul de Winter is bereid het te gaan doen en hem wordt de functie van secretaris toebedeeld. Over een voorstel van de penningmeester om de contributie met ƒ 0,50 per maand te verhogen wordt lang gediscussieerd en uiteindelijk wordt erin toegestemd, waarmee het jaarbedrag komt op ƒ 35, te betalen in 10 maanden. Het spelen in groepen wordt weer verlaten, er wordt overgestapt op een vereenvoudigd systeem Keizer met daarnaast het systeem Janse. Daarbij wordt de score bepaald door het aantal zetten dat de partij duurt. Wim Jansen vraagt en krijgt assistentie voor de jeugdafdeling. Liefst zes leden verklaren zich bereid die te gaan verlenen. De meerderheid van de leden is ook voor het opgeven van de jeugdleden aan de KNSB. Bij de eerste lichtingen jeugdleden zien we de namen van Erika Belle, Luc Compagnie, Ron Duursma, René Klaassen, Kees en Paul Monincx, Willem Mook, Peter Reyneveld, vier broers Smit en nog vele anderen. Anno 2017 zien we Erika nog bijna wekelijks; een greep uit hun carrières: Luc predikant, Ron senior business analyst in Pittsburgh USA, René 126 keer hockey-international en tandarts, Kees registeraccountant, Paul projectmanager food & health, Willem luitdocent en uitvoerend musicus, en Peter manager bij Vodafone. Bij diverse jeugdwedstrijden worden vele prijzen behaald. Het enthousiasme is groot. Het toernooi om het gemeentelijk kampioenschap wordt opgeluisterd met een heus toernooibulletin. Bij een inbraak in De Poort is enige schade aangericht aan ons materiaal maar ernstig is het niet. Er wordt voorlopig niet meer gesproken over een aangepast systeem Keizer maar over systeem Boon.

Twee jaar na zijn broer wordt ook Eric de Winter bestuurslid. Met zijn 21 jaar wordt hij de jongste secretaris in de clubgeschiedenis. In een bestuursvergadering wordt besloten elkaar voortaan dan ook maar bij de voornaam aan te spreken. ‘Ik heet Jos’, zegt de heer Van Beek met een glimlach. Hij heeft zowel Paul als Eric de Winter in de klas gehad. Verder zitten Cor Janse, Wim Jansen en Jo Monincx aan de bestuurstafel. Een ander bijzonder feit is dat de club De Poort verlaat en verhuist naar de recreatiezaal van het H.A. Lorentzhuis. De beheerders van De Poort worden zeer hartelijk bedankt voor hun gastvrijheid en hulpvaardigheid. Ongetwijfeld speelt mee dat Henk van Aalst directeur van het Lorentzhuis is. De vereniging is in het seizoen 1971-1972 gegroeid van 42 naar 59 leden onder wie 29 jeugdleden, een ongekend hoog aantal dat vanzelfsprekend vooral aan de opbouw van de jeugdafdeling is te danken. In de OSBO-jeugdcompetitie debuteert het sterkste jeugdteam van VSV met een vierde plaats. De jeugdteams spelen de thuiswedstrijden bij Brinkman & Germeraad in de Stationsstraat. De geschiedenis herhaalt zich want dit is op hetzelfde terrein als waar VSV vroeger in het NHV-gebouw speelde. Erika Belle plaatst zich voor de eerste keer voor het landelijk kampioenschap dames. VSV wint de clubprijs op het Hevea-toernooi en krijgt nogal forse kritiek te verduren omdat we te laag ingedeeld zouden zijn. Gerard Hoppe komt, ziet en overwint in de onderlinge competitie. De 16-jarige Luc Compagnie wordt snelschaakkampioen. Het toernooi om het kampioenschap van de gemeente Rheden blijft op de kalender. In 1972 een opmerkelijk kampioen, namelijk Folkert van Gorkum. Het is zijn zevende titel waarmee hij in 2017 nog steeds recordhouder is. Het bijzondere is vooral dat hij zijn vorige zes kampioenschappen behaalde in de periode tussen 1953 en 1961. De jeugdafdeling kampt nog met wat groeistuipen, het jaarverslag vermeldt dat enkele jeugdigen tijdelijk moeten worden geschorst en één zelfs geroyeerd wegens wangedrag. Het bestuur verwacht dat, mede door het instellen van de jeugdcommissie, samengesteld uit jeugdleden zelf, verdere incidenten kunnen worden voorkomen. De KNSB meldt dat Cor Janse is geslaagd voor het examen Wedstrijdleider KNSB.

Er klinken wat geluiden over een fusie met andere clubs in de gemeente. VSV stelt zich op het standpunt dat initiatieven van andere verenigingen moeten komen. De contributie voor het seizoen 1972-1973 wordt ƒ 40 voor senioren en ƒ 15 voor junioren. Jan Germeraad vraagt of er interesse is voor een clubblad. Die is er en de mogelijkheden worden onderzocht. De ledengroei zet zich door. In drie jaar tijd van 26 naar 37 senioren en van 16 naar 47 junioren. VSV zelf heeft hieraan natuurlijk het meeste bijgedragen maar ook landelijk kent het jeugdschaken een grote bloeiperiode, een enorme stimulans is de komst van van de pionnen- toren- en koningsdiploma’s die volgens de methode van Berry Withuis kunnen worden behaald. Wat zeker ook meespeelt is de geweldige media-aandacht voor de ‘match van de eeuw’ tussen Bobby Fischer en Boris Spasski op IJsland. Daaraan wordt gedurende de hele zomer van 1972 ook op televisie zeer ruim aandacht besteed. Hier komt ook nog eens de opmars naar de wereldtop bij van Jan Timman, geboortejaar 1951.

Spelers van VSV komen met enige regelmaat uit in allerlei toernooien. Erika Belle wordt zesde bij haar debuut in het dameskampioenschap van Nederland. Andere jeugdspelers zijn vooral in de regio actief.

In de Algemene Vergadering van 24 augustus 1973 wordt in de rondvraag gevraagd of een van de leden in staat is reparaties te verrichten van de klokken. Evert Struijvé zegt zijn medewerking toe. Gedurende zo’n tien jaar hebben we hem nooit meer zonder schroevendraaiertje en dergelijke op een clubavond gezien.

Het seizoen 1973-1974 is aangebroken. Het wordt in het jaarverslag betiteld als een van de meest succesvolle verenigingsjaren in de geschiedenis. Dat is zonder enige twijfel waar. Het ledental groeit nog iets tot 88 in totaal, senioren en jeugd ongeveer fiftyfifty. Het clubblad verschijnt. VSV 1 wordt kampioen en promoveert naar de promotieklasse van de OSBO-competitie. VSV speelt met drie teams. In het kampioensteam staan Erika Belle, Jan Schadd en Eric de Winter opgesteld, net als in het seizoen 2015/2016 en het jaar daarna. De andere vaste spelers zijn Luc en Arend Compagnie, Ron Duursma, Gerard Hoppe, Jan Germeraad, Theo Weykamp en G. Zoetbrood. Het meest in het oog springende succes is de nationale titel bij het Jeugdclubkampioenschap, waarvoor het zich heeft gekwalificeerd door een tweede plaats in de OSBO-jeugdvijftallencompetitie. Op nationaal niveau wordt het een zestal. Dat speelt met vijftien andere jeugdteams in een knock-out systeem om het Nederlands kampioenschap.

achtste finale:  Velpse SV-SV Krimpen a/d IJssel 4 - 2

kwartfinale:      VSM Maastricht-Velpse SV 1 - 5

halve finale:     Velpse SV-Europoort Rotterdam 4½- 1½

finale:              Velpse SV-RHC Den Haag 4 - 2

De finale wordt gespeeld in de Jaarbeurs te Utrecht en staat bol van de spanning. Ron Duursma weet al zijn vier partijen in de landelijke competitie te winnen. Ook Luc Compagnie, Erika Belle, Willem Mook, Peter Reyneveld en Kees Monincx komen tot een positieve score. Het is eigenlijk onvoorstelbaar dat in zo’n korte tijd zo’n enorm succes kan worden behaald. Maar het is natuurlijk wel een heel sterke groep. Het team met teamleider Paul de Winter en enkele begeleiders wordt op 19 juni 1974 ontvangen op het gemeentehuis. Luc Compagnie staat aan het begin van een reeks titels, want hij behaalt ook voor de eerste keer het clubkampioenschap, wat hij in de drie jaar erna prolongeert. Wel moet hij de gemeentelijke titel afstaan aan Jan Schadd. Het 40-jarig bestaan komt eraan. Dit moet natuurlijk gevierd gaan worden al vindt een van de leden het belangrijker het schaakmateriaal op een aanvaardbaar peil te brengen. Uit de herdenkingsrede van voorzitter Jos van Beek:

Spande bij het 25-jarig jubileum alles samen om de viering iets van zijn glans te beroven (het 1^ste tiental degradeerde uitgerekend in het jubileumjaar en het 2^de tiental verspeelde zijn kampioenskansen), nu kan gezegd worden, dat de inzet van ons 40-jarig jubileum nauwelijks glorieuzer had kunnen zijn. Een reden dus om feest te vieren! … Uiteraard heb ik deze weken nogal eens in het archief gesnuffeld. Het viel me daarbij op, dat in de meeste jaarverslagen gewag wordt gemaakt van de goede geest, die altijd in de vereniging heeft geheerst. Het mooiste cadeau, dat U de vereniging kunt aanbieden is er met elkaar voor te zorgen, dat die goede geest behouden blijft! De feestcommissie heeft de openingszet voor de viering van het 40-jarig jubileum gedaan. Ik hoop, dat deze zet bekroond zal worden met een daverend eindspel.

Anton Bottema blikt maar vast tien jaar vooruit. Ook de naam Anton is slechts in heel kleine kring bekend geworden. Helaas komt hij in 1977 voor het laatst voor op de ledenlijsten.

De hr. Bottema zegt toe dat als het 50-j. jubileum een feit is, hij ƒ 200 zal schenken.

In de Algemene Vergadering van augustus 1974 waar deze gift aan de orde komt wordt Abel Labouchere benoemd tot penningmeester. Hij sputtert wat tegen omdat hij nog maar een jaar lid is maar de leden hebben er wel vertrouwen in. Hij is bankdirecteur in Velp waar hij met grotere sommen geld te maken heeft dan bij VSV. Ook hij is een van degenen die langdurig bestuurslid is: vijftien jaar beheert hij de kas en hij doet dat heel nauwkeurig. Hij bewaakt de voorraad notatieboekjes alsof het broodjes goud zijn. Na vele jaren een Keizersysteem in aangepaste vorm te hebben gespeeld, ofwel systeem Boon, gaan we terug naar het echte systeem Keizer, zij het na langdurige discussie. Niet voor het eerst en niet voor het laatst passeren allerlei systemen de revue. Arend Compagnie gaat onderzoeken of er een computerprogramma beschikbaar is. Zijn zoon Luc gaat een wedstrijd tussen VSV en Croydon organiseren. De jubileumactiviteiten beginnen op 13 september met een receptie waar Jos van Beek totaal wordt verrast door de uitreiking van een koninklijk lintje door burgemeester Borrie. De dag erna geven Hein Donner, Rob Hartoch en Berry Withuis in Sporthal de Dumpel een simultaan, ingeluid door de Velpsche Harmonie. Nog steeds speelt Hans Germeraad een belangrijke rol in de vereniging; de dag wordt mede mogelijk gemaakt door de sponsoring van Brinkman & Germeraad. Niet voor niets wordt Hans Germeraad op 4 oktober tijdens een slotfeest benoemd tot erelid. Ook Theo Weykamp, Cor Janse, Jo Monincx, Paul en Eric de Winter zijn actief betrokken bij de organisatie van een en ander. Het slotfeest, een gezellige VSV familieavond, vindt plaats in de onderofficiersmess van de Koninklijke Luchtmacht op de Kop van Deelen. Cor en Jo bedenken een oud-papier actie.

Breng op de clubavonden in september Uw oud papier mee. Wij maken daar geld van, papiergeld. Heeft U de muziek- of voetbalclub reeds als klant? Wel, eens in de 40 jaar mag het schaken wel voorrang hebben. Zelfs met een pakje kranten van een kilo zijn we al blij, maar niet tevreden. U leest méér letters.

Er is ook bingo. De uitnodiging gaat vergezeld van een creatieve oproep:

Zorg voor een prijsje. Een bingo is pas leuk als het prijzen regent. Let op … wij willen niet dat U naar de winkel gaat om wat te kopen, nee, U mevrouw, U bakt een heerlijke taart als hoofdprijs voor een bingo-ronde; of laat het een bescheiden appeltaart of cake wezen. U mijnheer en schaakcollega, wat doen we met dat vergeten wijnkistje uit Uw kelder? U, vertegenwoordiger of bedrijfsman, Uw baas vindt het vast goed als zijn relatiegeschenk nog wat reclame oplevert (een ballpoint, thermometertje, portemonnaie, zakboekje of agenda zijn goede troost- of gewone prijzen. Of leest U dat schaakboek tóch niet meer. Of heeft U een moestuin of bongerd? Of kippen (MMM!!)?? Taarten, appels, ballpoints, dranken en andere goede tips aan te bieden aan de echtparen Monincx en Janse.

In de eindtabel van de onderlinge competitie 1974-1975 staan 47 namen. Er kunnen 25 ronden worden gespeeld, 28 leden spelen 20 of meer ronden en Tijmen Posthouwer en Karel Weidema spelen ze allemaal. De gemiddelde opkomst is 75%. Velp 1 handhaaft zich met enige moeite in de promotieklasse. We spelen inmiddels met vier tientallen.

In de vergadering van 29 augustus 1975, waarvan helaas de notulen ontbreken, treedt Jos van Beek na dertig jaar voorzitterschap af. Hij heeft al een lintje maar de vereniging laat hem natuurlijk ook niet ongemerkt aftreden en benoemt hem tot erevoorzitter. Of dit met een gloedvolle speech gebeurt is dus jammer genoeg niet meer te achterhalen. Hij blijft lid tot 1988. Gerard Hoppe volgt hem op als voorzitter. Hij is er zeker van dat hij het record niet zal breken. De leden hebben al wel ondervonden dat hij een zeer sterk schaker is, hij was in 1966 en 1967 clubkampioen van SMB, toentertijd de sterkste vereniging in het OSBO-gebied, en al tweemaal clubkampioen van VSV.

In het seizoen 1975/1976 moet VSV 1 de hoogste OSBO-klasse weer verlaten. Maar er zijn ook successen.

Het spelen op zaterdag is niet erg plezierig geweest als men gaat denken aan teamgeest en dergelijke. Ons eerste leek wat losgeweekt. Het tweede stevende rechtstreeks op de titel af, maar in het zicht van de haven … Een groots kampioen is het derde. Een reusachtige score waar maar weinig andere teams aan kunnen tippen. Het vierde is wat moederziel alleen op de onderste plaats geëindigd. Beide jeugdteams werden OSBO-kampioen!! Het jeugdteam dat in de KNSB-competitie speelde kwam een heel eind, maar de laatste ronden waren te zwaar voor een ereplaats.

Erika Belle wordt tweede bij het nationaal dameskampioenschap en doet opnieuw, na Colombia 1974, mee aan de Schaakolympiade, in 1976 in Nice. Eric de Winter verlaat het bestuur omdat hij de combinatie met zijn nieuwe baan als administrateur van de KNSB in Amsterdam te lastig vindt. De tijd van de heel snelle communicatie is voorlopig nog niet aangebroken. Hij blijft wel lid en zit twee jaar later alweer in het bestuur. In 1979 verruilt hij na een gesprek met Max Euwe de KNSB voor de wereldschaakbond FIDE, die eveneens in Amsterdam (en Reykjavík) is gevestigd. Vooral de periode bij de FIDE, die maar drie jaar duurt tot de coup van de Filipijn Florencio Campomanes in november 1982, levert hem wereldwijde schaakcontacten op voor het leven. Hierop kom ik in een meer persoonlijk getinte geschiedschrijving nog een keer terug.

Een zeer gewaardeerd lid, Evert Janssen, verlaat de club, hij was in 1948 gekomen. Ooit was een Velps team op weg naar een uitwedstrijd met hem aan het stuur. Bij Doorwerth mist hij de scherpe bocht naar links en belandt dit deel van het team met auto in het struikgewas. Zonder al te veel schade, of het invloed heeft gehad op de resultaten van de geschrokken passagiers is niet meer te achterhalen. Ook G. Zoetbrood had wel eens de neiging met een dikke sigaar achter het stuur, achteromkijkend naar degenen op de achterbank, zich in het gesprek te mengen. Vanaf die bank moet dan wel eens worden geroepen, want de chauffeur is nogal hardhorend, dat hij een rood stoplicht nadert. Er is gelukkig nooit iets ernstigs gebeurd.

Evert Struijvé richt zich schriftelijk tot de leden. Bedenk hierbij dat het tijdperk van elektronische klokken nog lang niet is aangebroken. De essentie:

Hopende de veronderstelde godin van het schaakspel ‘Caïssa’ niet al te toornig te maken, wil ik met bijgaand episteltje het eeuwige begrip ‘tijdsgeding’ bij mijn Velpse schaakvrienden onder de aandacht brengen, en wens u allen en natuurlijk ook het bestuur bij voorbaat al vast een zeer voorspoedig schaakjaar 1976-1977 toe. Met Caïssa’s hulp verzoek ik het bestuur dit tijdens de jaarvergadering op een geschikt moment aan de leden der vereniging ONVERKORT LUIDE voor te lezen: Aan alle Velpse schaakvrienden en zij … die het wensen te lezen en er goede nota van willen nemen. DE ‘VRIEND’ EN DE ‘VIJAND’ VAN IEDERE SCHAKER IS?, AL IS HIJ NOG ZO GOED OF NOG ZO SLECHT, EEN STUKJE TECHNISCH VERNUFT, DAT DOET WAT HIJ DOEN MOET. … In de practijk blijkt helaas meer dan eens dat, hetzij in het vuur van het spel, in nijpende tijdnood een verkeerd stuk verzettend, of in de blijdschap de tegenstander een flinke loer te hebben gedraaid, die arme KLOK een OP LA PATAT TER wordt verkocht, waar een olifant knock out van zou liggen. … Uit een door mij gedane test is gebleken dat alle klokken voor een speeltijd van twee volle uren niet meer dan drie halve slagen nodig hebben. Blijft de veer onnodig lang strak gespannen en wordt zij niet tijdig ontlast, dan ontstaat er op den duur inwendige wringing, hetgeen de levensduur der klokken aanzienlijk bekort. DRIE HALVE SLAGEN GEVEN IEDERE SCHAKER VOLDOENDE TIJD. Een ieder weet dat als een uurwerk loopt zowel de Grote, de Kleine als de Secondewijzer RECHTSOM draaien. Stel daarom nooit de klokken gelijk door met behulp van de knop aan de achterzijde de wijzers naar links rond te draaien. … Na uitvoering van uw zet moet U de klok van uw tegenstander in beweging brengen door RUSTIG (dus NIET MET EEN SLAGBEWEGING) de knop of handle aan uw zijde in te drukken. … Een te harde slag heeft alleen tot gevolg dat het echappement stukje bij beetje wordt ontzet (ECHAPPEMENT is DE GANG VAN HET UURWEK). De klok gaat bij harde slag echt niet eerder stilstaan, misschien wel voorgoed. … Nodeloos hard schudden, of vlug aan- en afzetten is niet best voor dit stukje technisch vernuft. 

Hoewel Hans Böhm ook in deze tijd al een bekende naam is, zijn leden van VSV niet te bewegen naar een simultaan in Rheden te gaan. Max Euwe stuurt een bedankje voor de attentie ter gelegenheid van zijn 75^e verjaardag. Een discussie die in de loop der jaren vaker wordt gevoerd is of een deel van de algemene kosten aan de jeugd moet worden toegerekend. De meningen zijn verdeeld. De heer Bruin, bestuurslid van het eerste uur van de OSBO, zit nu in onze kascontrolecommissie. Hij verklaart dat het controlewerk een genoegen was door de duidelijke verslaglegging en documentatie. Een ander punt dat vaak terugkomt is het onderbreken van de onderlinge competitie vanwege de wedstrijden om het gemeentelijk kampioenschap. Er is wel een duidelijk nee tegen de mogelijkheid het een open toernooi te maken. Het probleem van de onderbreking wordt wel onderkend maar niet opgelost, zo staat te lezen. Het toernooi staat op losse schroeven door de afnemende deelname. Over het op tijd starten van de onderlinge wedstrijden is men mild:

Hans Kramer verzoekt elke partij 20.00 uur te beginnen. Dit wordt echter aan de spelers overgelaten, met dien verstande dat ieder het recht heeft de klok om 20.00 uur in werking te stellen. Dat mag niet als onsportief aangemerkt worden.

Een groot aantal leden is bereid mee te werken aan de opleiding en begeleiding van de jeugd. Het gaat dermate voortvarend dat het woord ledenstop valt. Vanuit het Lorentzhuis is gevraagd om extra toezicht op de jeugd. De jeugdleider kan het niet goed plaatsen maar we spelen wel in een verzorgingshuis. Er wordt een afspraak gemaakt met de bewonerscommissie. In 1977 speelt een kwestie rond de deelname van ons jeugdteam in de landelijke competitie. Door ons wordt deelname opgeëist ten koste van SMB 2. De OSBO geeft later toe foutief te hebben gehandeld en bovendien zo traag dat de fout niet kan worden hersteld. Pas een jaar later wordt de gelegenheid tot revanche geboden. In het seizoen 1977-1978 wordt op initiatief van Gerard Hoppe afgestapt van het systeem Keizer en wordt overgegaan naar een systeem waarbij men zelf de tegenstander kan kiezen; vrije partnerkeuze wordt het genoemd. Elke speler heeft wel een waarderingscijfer zodat het niet te gemakkelijk prijsschieten wordt. Bovendien geldt de regel dat men geen speler mag uitdagen wiens waarderingscijfer meer dan het dubbele of minder dan de helft van het eigen cijfer is. Hoewel de voorzitter er bij SMB goede ervaringen mee heeft opgedaan en het daar zelfs het clubbezoek heeft gestimuleerd wordt het bij ons een totale mislukking. Kennelijk houden we in Velp van een strakkere regie dan bezuiden de rivieren. Aan het begin van het seizoen is er behoefte de huisregels nog eens op papier te zetten. Het komt streng over, dat zal ongetwijfeld nodig zijn geweest. Nog steeds mag er zonder beperkende maatregelen worden gerookt, maar:

Rokers dienen de door hen gebruikte asbak te legen.

De nauwgezetheid van de penningmeester blijkt ook uit zijn opsomming van het materiaal:

36 schaakspellen, 37 schaakborden (w.o. 19 oude), 38 schaakklokken (w.o. 6 oude), 2 dozen met overcomplete stukken, 2 demonstratieborden met stukken, 1 voorzittershamer, 2 opbergkasten, 1 beker, 1 medaille, diverse formulieren en enveloppen. De zaalhuur bedraagt ƒ 65 per maand.

Het aantal aspiranten, de jongste jeugd, loopt wat terug. Als oorzaak wordt genoemd de op zich toe te juichen schaakactiviteit op basisscholen. In het jaarverslag 1977-1978 wordt zorg uitgesproken over de leeftijdsopbouw in de vereniging, opvallend laag is het aantal leden tussen 30 en 50 jaar. Er wordt gesproken over een soort generatiekloof, de jeugd wil wat anders op een clubavond dan de vijftig-plussers. Jo Monincx treedt af als bestuurslid en wordt, zoals gebruikelijk, hartelijk bedankt voor bewezen diensten. Enkele jaren later keert hij terug. De relatie met het Lorentzhuis, die wat rimpelingen vertoonde, is volledig hersteld. Wat zich al aankondigde is gebeurd, het toernooi om het gemeentelijk kampioenschap is in 1978 niet gehouden. Vooral vanuit Dieren en Rheden is de belangstelling tot nagenoeg het nulpunt gedaald. Maar ook leden van VSV hebben er geen plezier meer in, zodat het bestuur besluit geen initiatieven meer te zullen nemen in deze richting. In de algemene vergadering van 25 augustus 1978 is er wat gemor over een vermeend slap beleid van het bestuur. Voorzitter Gerard Hoppe beaamt dat het bestuur bepaalde zaken wellicht verkeerd heeft ingeschat en dat daardoor het seizoen niet voor ieder zo is verlopen als gewenst. Een voorstel, dat vóór elf uur alleen het ‘echte’ schaken mag worden bedreven en daarna kan worden gevluggerd mits dit de anderen niet stoort, wordt door een van de leden gezien als een inbreuk op de persoonlijke vrijheid. Het is niet de leukste vergadering want er vallen ook termen als onrust, fatsoen, slechte opkomst door slecht systeem, verstoring van OSBO-wedstrijden. Er wordt vooral een beroep gedaan op zelfdiscipline. Hans Germeraad probeert het met een kwinkslag: hij voelt veel voor een betaalde wedstrijdleider, bij voorkeur in combinatie met een politieagent. Over het intern te volgen systeem wordt behoorlijk ingewikkeld gestemd:

Vervolgens volgt na hevige discussies de stemming. 15 leden zijn voor ‘een soort ladder’, 14 voor ‘een soort rooster’ om de ranglijst te bepalen. Alle aanwezigen zijn vervolgens voor ‘een soort Keizer’ als laddersysteem. Hierna wordt bepaald hoe Keizer gespeeld zal worden. 15 leden zijn voor ‘doorlopende groepsindelingen binnen Keizer’, 12 voor gewoon Keizer en 7 voor aangepast indelen gedurende de eerste 7 ronden.

Deze vergadering duurt tot na middernacht. Op 5 januari 1979 wordt in een speciale algemene ledenvergadering een statutenwijziging goedgekeurd. Daarmee wordt voldaan aan de wettelijke vereisten om onze vereniging rechtspersoonlijkheid te geven.

In 1979 verschijnt de naam Hans van Capelleveen, 17 jaar, op de ledenlijst, een klein jaar later komt de bijna even jonge Arie Huysman. In de algemene vergadering van 31 augustus 1979 wordt gesproken over een materiaalfonds met een vaste jaarlijkse dotatie. Penningmeester Abel Labouchere wil nagaan of het mogelijk is een eenmalige subsidie te verkrijgen maar de voorzitter vindt het benutten van gemeenschapsgelden voor de vereniging niet zo nodig. Op verzoek van Hans Germeraad wordt aan de KNSB gevraagd of de bondswedstrijden in onze gemeente kunnen blijven. Het antwoord is positief. Hans Germeraad ziet graag dat VSV een bepaalde inbreng heeft. Het begrip rating valt voor het eerst in een ledenvergadering.

De heer Bakker is geïnteresseerd in het ratingsysteem en wil wel eens bekijken of de mogelijkheid er is dit voor onze vereniging toe te passen. De heer Zoetbrood ziet de rating voor kleinere verenigingen meer als modeverschijnsel.

Gerard Hoppe stelt zich na vier jaar voorzitterschap niet herkiesbaar. Hij wordt opgevolgd door Eric de Winter (28) die zijn voorganger bedankt voor de bekwame leiding en prettige samenwerking in de afgelopen jaren, al was zijn regeerperiode niet de gemakkelijkste in de historie. De vergadering onderstreept het dankwoord met een krachtig applaus. Het mag zeker worden vermeld dat jarenlang met enige regelmaat na afloop van de vrijdagse clubavonden urenlang werd ‘nageschaakt’ in huize Hoppe of huize Germeraad. Jan Kemkes treedt in dezelfde vergadering ook toe tot het bestuur.

Het decennium loopt tegen het eind, het heeft vooral in het teken gestaan van de opkomst van het jeugdschaak, die ná de periode rond het wereldkampioenschap van Max Euwe voor de grootste opleving van het schaken in Nederland heeft gezorgd.

Het toernooi om het gemeentelijk kampioenschap werd bedreigd met de ondergang maar is in Rheden na één jaar stagnatie al weer opgepakt met als drijvende kracht Theo Horstink. De titel in 1979 komt in handen van de 18-jarige Martien Hellinga. In de OSBO-competitie 1979-1980 komen vijf VSV-teams uit, met VSV 1 dat zich ruimschoots handhaaft in de promotieklasse. Erika Belle wordt voor de tweede keer Nederlands kampioen. Het aloude systeem Keizer voldoet weer aan ieders wensen en behoeften.

Jan Schadd begon na een aarzelend begin met een voor ons onbekend fanatisme te spelen en mepte ronden lang vrijwel iedere tegenstander van het bord. Geen wonder, dat zijn kampioenschap al ronden voor het eind vaststond.

Jan Kemkes introduceert de ‘dufheidsprijs’, samenhangend met het aantal gespeelde remises. Niet iedereen waardeert het idee, maar betere voorstellen ontbreken om de door velen gewenste bestrijding van de werkelijke dufheid te berekenen. Er staan 53 namen op de eindranglijst van de onderlinge competitie, velen hebben 20 of meer van de mogelijke 28 partijen gespeeld. Na Jan Schadd worden Emile Böhmer en Christof Jansen tweede en derde. Terugkomend op het jeugdschaak, het seizoen eindigt met veertig jeugdleden waaronder negen meisjes. De jongsten zijn zes jaar. De interne jeugdcompetitie wordt gewonnen door de dertienjarige Fitzgerald Krudde, nog zo’n talent dat een mooie carrière in het schaken tegemoet gaat.