Interne Competitie P2 R15 2018-12-21

Met nog slechts anderhalve week in 2018 voor de boeg en kestmis voor de deur wilde het met het winterweer nog niet echt lukken. Daar waar Nederland vorige week verrast werd door een pakje sneeuw, woei de wind vrijdagavond door de takken van de bomen, en brak de pleuris al snel uit met stortregens. Hoe heerlijk toeven was het achter het schaakbord. Althans, voor sommigen wel, voor sommigen niet...

De bingoballen waren gelukkig opgeruimd, maar het decor was nog intact, zodat Jan S. veel werk moest verzetten om 's middags de Schaakscholers van ruimte te voorzien. Iets dat Hans van C. aan het begin van de avond imiteerde, om de tafels klaar te zetten alwaar Het Derde 's avonds zou aantreden tegen De Cirkel 2 uit Ede. Daarover alles in een ander verslag, eerst de interne competitie, die letterlijk en figuurlijk on the side werd afgewerkt.

Helaas was er oneven aantal, dus Robert had een bye. Gelukkig kan men die slechts eenmaal per periode hebben, maar omdat we geen interne meer spelen moest Robert zijn laatste partij van het jaar laten glippen. Hij had zichtbaar plezier in het observeren van de andere partijen.

Op bord vijf speelde Julian tegen Wim. Julian ontbrandde zijn duivels subiet toen Wim probeerde de theorie te ontwijken, en kwam met alle lichte stukken binnen op de damevleugel van Wim, ondersteund door de zware poppen, en in bezit van een vrijpion op de a-lijn. Dat leek snel afgelopen te gaan zijn. Omstanders berekenden de ene combinatie na de andere, maar niets scheen door te slaan. Wim werd er niet warm of koud van - hij bleef de juiste zetten doen, en ontworstelde zich langzaam aan de druk. Een geweldig schaakgevecht. Toen Julian niet het juiste plan wist te vinden kon Wim alles afruilen, en hoewel de verst verwijderde vrijpion van de jeugdspeler was, bleek de zwarte loper het witte paard te domineren, waardoor de zwarte stukken van Wim iets actiever stonden. Er was nog een tactiekje nodig om Julian op te laten geven, maar het punt was wel voor Wim.

Op het vierde bord speelden Martijn en Brent tegen elkaar. Een logisch gevolg van de matige opkomst beider de afgelopen maanden. In een Siciliaan pakte Martijn het strategische voordeel mee, en na twee mindere zetten van een van zijn (voormalige) pupillen wist hij positioneel groot voordeel te krijgen. De koningsaanval die daarop werd voorbereid deed Brent besluiten om het aangeboden pionoffer toch maar aan te nemen, maar met dit bijltje had Martijn eerder gehakt. Hij sloot de zwarte loper op, op h4, en die bleef daar de rest van de partij staan. Zo speelde Martijn effectief met een stuk extra, wat die pion meer dan waard was. Brent trachtte het vege lijf te redden door wat zware stukken af te ruilen, maar het paard en de toren van Martijn domineerden het bord. De duimschroeven werden aangedraaid, en Brent toonde zijn positionele inzicht door op te geven, zonder zijn materiële ondergang af te wachten.

Walter en Lazlo maakten er ook een schitterend gevecht van. Met aan beide zijden een open koningsstelling was het Walter die de enige open d-lijn wist te bemachtigen. De winst van een kwaliteit, of, anders gesteld, het kwaliteitsoffer van Lazlo, leek niet genoeg om de stelling bij elkaar te houden. In het verre middenspel gingen de hollende paarden van Lazlo enkel achteruit, en daar waar hij volkomen verdiend in de externe wedstrijd van vorige week in 15 zetjes won, bleek zijn koningsaanval bij gebrek aan hout geen overwaarde te kennen. Even nog, nadat Walter dacht dat hij de zet ...Pg4+ met f3 had voorkomen, maar Lazlo hem toch deed omdat hij beter had gerekend, schrok Walter op. Het bleek een schurftig paard dat de roskam vreesde. Walter zette zijn koning opzij, en ging eens kijken wat de dubbele aanval Pd4 eigenlijk vermocht. Het bleek voor Lazlo trekken aan een dood paard. Walter's toren van de eerste lijn kwam binnen op de zevende, en in plaats van dat de witte koning in gevaar was, was nu de dame van zwart en tevens zijn koning het haasje. In dit geval was het een volledig eerlijk man-tegen-man gevecht, en kreeg het paard dat de haver verdiende voor de verandering het voedsel ook. Walter won, en houdt de jeugd nog maar eens achter zich.

Op het eerste bord kwam Hans van C desastreus uit de opening. Misschien had hij al zijn energie verspild door de opbouw van de zaal, of was hij als wedstrijdleider van Het Derde teveel bezig met hoe deze mannen zich hielden, hoe het ook zij, André had met de zwarte stukken al na een zet of 15 een volle centrumpion kunnen winnen. In plaats daarvan deed Padre Pollo een terugzet met zijn loper en een blokkeerzet met zijn f-pion. Strategische fouten, waar Hans achteraf van zei er nogal blij mee te zijn geweest. Het gevolg was de betere stelling voor de witte stukken van Hans, die met de open lijnen, en de afgesloten zwarte lopers, hardhandig de stelling van André kwam binnendraven. Een petit-combinaison werd over het hoofd gezien, en André bood zijn hand aan. Niet om te trouwen, maar om op te geven. Zo kwam de wedstrijdleider goed weg, en vergat André zijn telefoon.

Het tweede bord was de apotheose van de avond. Kersverse periodekampioen Eric experimenteerde wat in de opening tegen Rick, die sinds Koningsdag 2018 bij de Velpse Schaakvereniging zetten doet. De vele pionzetten van zwart gaven Rick al het gevoel dat er iets niet in de haak was, en hij wist met actief spel de koning van Eric in het centrum te houden. Alle zwaktes, zowel in ontwikkelingsachterstand als pionstructuur, werden zichtbaar gemaakt door een van de mooist voorbereide zetten van de avond, en in zichzelf ook een schitterend kleinood: e5. Rick creëerde met deze zet een half-open lijn voor zijn toren, een open diagonaal voor zijn dame, een samenwerking met zijn paard, en in hogere zin een gewonnen stelling. Het resulteerde even later in materiële voorsprong. Maar niet alleen de kwaliteit, ook de stelling was genoeg voor de winst. Eric probeerde het nog met een blufaanval, maar Rick liet zich niet van de wijs brengen. Hij pakte zijn grootste scalp in zijn schaakcarrière. Totnogtoe...

Een wederom fijne avond, waarbij on the side maar niet onopgemerkt, ook nog heerlijke hapjes voorbijkwamen van het voortreffelijke babbelbarechtpaar Jan en Hennie.

Volgende week, 28 december, is zowel de Schaakschool als de Interne gesloten. Vier januari zijn we er weer! We gaan gemoedelijk snelschaken. Komt allen! Misschien is er wel een oliebol.