Interne Competitie 2022-2023 P1 R4

Ger Hoenders, die een paar weken geleden in Nieuw-Schoonoord is komen wonen, stapte voor het eerst sinds decennia weer een schaakclub binnen. Maar deze schaakclub heeft hij in huis: Wat een luxe! Hij mocht zijn eerste partij met wit spelen tegen Stephan Sneijders. Het werd een strijd die lange tijd gelijk op ging. Stephan pakte iets meer ruimte en wist in het middelspel een pion te winnen. Toen hij later ook nog een paard kon winnen gaf Ger op.

Martijn Roest speelde met de witte stukken tegen Julian van Kuijk. Beiden rokeerde lang en in een open stelling krijgen beide partijen veel kansen op aanval. Op het juiste moment drong Julian met zijn dame de vijandelijke stelling binnen op a2. Hij won daarbij niet alleen een pion maar dreigde ook meteen mat. De witte koning werd daarna over het bord gejaagd. Een mooi torenoffer van Julian werd Martijns Waterloo. Julian zette Martijn gedecideerd mat.

André van Kuijk mocht het deze keer met wit tegen Hans van Capelleveen proberen. Nadat André toeliet dat zijn loper op e3 werd afgeruild door een paard kwam Hans beter te staan. Hij zette André op de koningsvleugel helemaal klem. Gelukkig was André lang gerokeerd en kon Hans de nodige opening in de stelling niet vinden. Daardoor ontstond er een ondoordringbare pionketen. Doordat hij de sleutel niet kon vinden bood Hans remise aan. Dat werd direct aangenomen.

Dries van Eijk had wit tegen Martijn Ruumpol. Alle logische richtlijnen van ontwikkelen en pionstructuren werden door de heren met voeten getreden. Dit leverde een chaotisch middenspel op dat uiteindelijk, toen de rook was opgetrokken in een interessant eindspel uitmondde. Dries overzag daarbij de winnende manoeuvre en zag daarna zijn stelling instorten: vrijpionnen die niet te stoppen zijn. Martijn won, maar het het heel anders kunnen aflopen.

Tot slot waren Ted de Greef en Walter Manschot Walter speelde met wit en zette Ted daarbij flink aan het denken. Maar Ted deed de juiste dingen. Hij is het niet verleerd. Hij kwam goed door het middenspel heen. Walter leek het betere van het spel te hebben in het eindspel maar de vrijpion van Walter bleek niet gevaarlijk genoeg. De mannen tekende uiteindelijk na 68 zetten de vrede. 

En zo kwam weer een gezellige avond ten einde.