Geschiedenis Velpse Schaakvereniging (6) (Eric de Winter)
Hoofdstuk 6
Nieuwe voorzitters, tijdperk Henk Hoogendoorn, samenwerking GOVA-Velp
De jaren negentig zijn begonnen. Door een verbouwing in het Lorentzhuis beginnen we het seizoen 1990/1991 met de algemene ledenvergadering in de Prins Bernhardschool gevolgd door drie avonden in De Ulenpas maar daarna kunnen we terug naar de zo vertrouwde recreatiezaal. Op de agenda van de ledenvergadering staat de benoeming van Hans van Capelleveen tot voorzitter na elf jaar voorzitterschap van Eric de Winter. Arend Compagnie keert ook terug. Na een voorstel van een bibliotheekplan met als kern het onderling uitlenen van schaakboeken staat een punt 11 op de agenda waarover al bij voorbaat de meeste discussie wordt verwacht.
Het bestuur stelt voor om met ingang van het seizoen 1990/1991 het roken op onze verenigingsavonden nog slechts toe te staan vanaf 22.00 uur.
Overal in de maatschappij wordt de discussie over roken steeds feller gevoerd en ook een schaakvereniging kan die niet ontlopen. Er waren en zijn nu eenmaal mensen die graag roken en aan de andere kant felle anti-rokers om gezondheids- of andere redenen. Zoals gevreesd kunnen partijen elkaar in de vergadering niet overtuigen
De heren Janse, Monincx en Beute verklaren zich tegen een verbod. De heer Hoogendoorn licht toe, dat het om een onderling te maken afspraak gaat, gelet op de reeds vele malen geuite wensen van diverse leden. Tenslotte wordt het voorstel in stemming gebracht. Met 4 stemmen tegen wordt het aangenomen. De heer Beute deelt mede op grond hiervan van plan te zijn als lid te bedanken.
Ted Beute bedankt inderdaad, iets wat iedereen betreurt. Hij was lange tijd de beste gastheer die een vereniging zich maar kan wensen maar ondanks pogingen van verschillende leden is hij niet te vermurwen om te blijven. Een hilarisch gevolg van het besluit is dat de rokers tegen de klok van 22.00 uur beginnen hun rookwaar naast het bord uit te stallen en hun sjekkies alvast gaan draaien. Waar de zaal om 21.59 uur nog redelijk fris is staat die een kwartiertje later al bijna blauw van de rook.
Kort voor deze discussie benoemen de leden Hans van Capelleveen tot nieuwe voorzitter. Noch hij, noch zijn voorganger Eric de Winter kunnen dan verwachten dat zij 22 jaar later weer samen aan het roer staan. In het jubileumboekje ‘Velpse Schaakvereniging 55 jaar’ neemt Eric met de volgende woorden voorlopig afscheid, een vooruitziende blik.
Het lijkt er dus op dat het besturen meer geregeld wordt door een rooster van aantreden dan door een rooster van aftreden. Deze continuïteit leidt binnen het bestuur natuurlijk tot een grote mate van know-how, het gevaar is enigszins dat nieuwe ideeën wat op de achtergrond kunnen raken. … Ik neem als voorzitter afscheid in een tijd die optimistisch stemt. De sfeer is goed, er zijn geen noemenswaardige problemen en er is een generatie jeugdspelers aan het doorbreken zoals we dat misschien nog niet eerder gehad hebben.
De leukste zin die hem wordt meegegeven is:
Het is jammer dat hij de hamer niet meer zal hanteren maar hij zal gelukkig nog vele stukken slaan.
De contributie gaat naar de magische grens van ƒ 100 voor senioren. Wat opvalt in de notulen is het enorme aantal prijzen dat wordt uitgereikt in de vergadering. Mooi maar het levert ook een kritische noot op met het oog op het verbroken evenwicht tussen het enorme tijdsbeslag op de uitreiking en de beperkte opkomst. Het nieuwe bestuur bestaat uit Hans van Capelleveen, Jan Kemkes, Marcel de Vries, Arend Compagnie en Henk Hoogendoorn.
De jeugdleider geeft ons clubblad Analyse in 1990 een dochter: Analys(j)e. Een van de prachtige resultaten bij de jeugd is de nationale titel van Velp C, behaald op 8 december 1990. Op de finaledag blijft ons team Promotie (Zoetermeer), Op Eigen Wieken (Leiden) en HMC (Den Bosch) voor. Het team bestaat uit Joost Hoogendoorn, Vincent Deegens, Wouter van Rijn en de tweeling Wendy en Louise Schoolderman.
Natuurlijk werd speciaal vermeld dat in dit kampioenschapsteam twee meisjes speelden, dat mocht van een wedstrijdleidster ook worden verwacht. De vijf spelers ontvingen een toren, van aardewerk gebakken (ze hadden liever de bokalen van de tweede prijswinnaars gehad).
Een fenomeen dat dan nog steeds bestaat is dat van de afgebroken partijen, zowel intern als in de OSBO-competitie. Als een partij niet binnen de tijdslimiet, meestal 2 x 2 uur, wordt beslist kan die worden afgebroken en later worden voortgezet. Hoewel het zeker zijn charme heeft levert het ook veel rompslomp op, vooral uiteraard als het bij een verre uitwedstrijd gebeurt. Dan wordt vaak onderhandeld over het resultaat wat ook lang niet altijd bevredigend is. In de OSBO wordt voor het eerst gesproken over het afschaffen van het afbreken door de vaste bedenktijd te verkorten en een beperkte tijd toe te voegen voor uitvluggeren. Het Info-boekje wordt geïntroduceerd, vooral bedoeld om op bijvoorbeeld de Velleper Donderdagen uit te kunnen reiken en als wervingsmiddel in de bibliotheek neer te leggen.
Het jaarverslag 1991/1992 begint met de trieste melding van het overlijden van drie trouwe leden. Een van hen is Jurrit Bergsma die tot voor kort zo veel heeft gedaan voor de jeugd; een buitengewoon aimabel mens, in zijn werkzaam leven huisarts. De bruisende activiteiten van zijn opvolger, Henk Hoogendoorn, blijven ook in het land niet onopgemerkt. Hij wordt tevens jeugdleider van de KNSB. Voor het tweede jaar wordt ook een succesvolle seniorenopleiding gegeven. De toernooien om het gemeentelijk kampioenschap gaan nog steeds door al wordt soms een jaar overgeslagen. Een bijzondere winnaar bij de jeugd tot 12 jaar is Huidji See. Dennis de Vries onderbreekt de reeks clubtitels van Arie Huysman. Die moet daarna nog vier keer iemand voor zich dulden: twee keer Joost Hoogendoorn en één keer Leen van Dalen. Opvallend is onze overwinning in het OSBO-snelschaakkampioenschap voor teams. Het kwartet dat dit klaarspeelt is Arie Huysman, Wouter van Rijn, Dennis de Vries en Eric de Winter. We spelen een aantal jaren een massakamp tegen GOVA, deze keer halen we een monsterzege: 13½-6½. Een zware domper is dat we promotie naar de hoogste OSBO-klasse op een half bordpunt mislopen. In de laatste ronde, die nog niet gezamenlijk wordt gespeeld, zit werkelijk alles tegen. Als we wel zouden zijn gepromoveerd was de kans groot geweest dat we een aantal supertalenten hadden behouden.
Al het enthousiasme leidt ook wel eens tot verstoring. Hierover wordt uitgebreid gesproken in de algemene vergadering van 28 augustus 1992. De gedeelde opvatting is dat lawaai moet worden aangepakt, de vraag is hoe. Uiteindelijk wordt een voorstel uit de vergadering aangenomen, dat een beetje neerkomt op twee gele kaarten en bij de derde keer de rode kaart. Niettemin wordt terughoudendheid bepleit bij het wegsturen van leden.
De wedstrijdleider meldt dat op 4 september vóór 18.00 uur moet worden afgemeld in verband met de receptie van het bruidspaar Van Capelleveen. Tevens wordt gevraagd of de voorzitter zich al heeft afgemeld voor deze dag. Die meldt zich onmiddellijk voor drie weken af; dan kan hij ook nog op huwelijksreis.
Het aantal seniorleden daalt naar 38 terwijl het aantal jeugdleden stijgt naar 55. Secretaris Jan Kemkes spreekt van een onbalans. Hij noemt twee oorzaken: door intensieve training worden jeugdleden zo goed dat ze sterkere verenigingen opzoeken, en ze gaan elders studeren en zelfstandig wonen en schaken.
Nieuwe successen bij de jeugd zijn het Nederlands kampioenschap van het B-team en het OSBO-kampioenschap van het A-team. In zijn zoals altijd uitvoerige verslaglegging dankt Henk Hoogendoorn de Prins Bernhardschool en de Roncallischool voor de mogelijkheid daar op zaterdagen te spelen. Er is alwéér een jubileumcommissie aan het werk, de resultaten van een enquête onder de leden worden gemeld en het 60-jarig bestaan in 1994 zal in elk geval worden gevierd.
Op 18 december 1993 overlijdt op 88-jarige leeftijd onze erevoorzitter Jos van Beek. Helaas heeft hij dan het schaken al geruime tijd niet meer op kunnen brengen.
VSV bestaat bijna 60 jaar en er is geen jaar voorbij gegaan zonder dat met de leden is gesproken over het systeem voor de interne competitie. Werd er in 1993/1994 nog in groepen gespeeld, het seizoen daarop wordt weer teruggekeerd naar het aloude Keizer. Het aardige van de discussies is dat de argumenten voor en tegen bepaalde systemen eigenlijk al tientallen jaren dezelfde zijn. Alleen een opkomstplicht zou in een bepaalde richting kunnen duwen maar die is er zelfs bij landelijke verkiezingen al lang niet meer. Misschien zouden we als gevolg van een verplichting geen lid meer overhouden.
In 1993/1994 behoren afgebroken partijen in de OSBO-competitie dan toch tot het verleden. Veel leden moeten wennen aan het nieuwe speeltempo. We spelen nu met drie achttallen in de OSBO-competitie. In de jeugdopleiding wordt nu volledig met de stappenmethode gewerkt. Voor elke stap zijn een of meer opleiders beschikbaar. Onze jeugd vliegt ook ver uit. Louise Schoolderman en Joost Hoogendoorn spelen in Nederlandse teams in het West-Europees kampioenschap in Toulon. Joost prolongeert zijn OSBO-jeugdtitel tot en met 20 jaar. Aan het eind van het seizoen gaat de Velpse jeugd bijna altijd op stap, deze keer naar het slotfeest van het VSB-schoolschaak in Hellendoorn. Het is een fantastisch leuke dag. Er is weer eens geënquêteerd over de clubavond, de overgrote meerderheid blijft voor de vrijdag.
Het volgende seizoen wordt weer een lustrum gevierd, VSV is 60 jaar geworden. Onderdelen van de viering zijn dit keer een correspondentiepartij met het eveneens jubilerende UVS, een rapidtoernooi waaraan ook tien oud-leden deelnemen en een zeer geslaagd feest in het Lorentzhuis. Hans van Capelleveen zet halverwege zijn speech een feestmuts op door zijn functie als voorzitter te verwisselen in die van voorzitter van de jubileumcommissie. Hoogtepunt is voor iedereen toch het buffet waaraan Hans met secondant zijn niet geringe talenten heeft gewijd. Het regent complimenten. Ook een ‘Wie van de drie’ quiz en een toneelstuk waarin de kwaliteit van een schaakbord wordt getest op het hoofd van Nico Boekesteijn -diens schedel blijkt sterker dan het bord- vallen enorm in de smaak. En er gebeurt nog veel meer. Elk feest is het raak.
Het seizoen 1994-1995 zelf verloopt minder succesvol. Het ledental toont een dalende tendens, net als bij veel andere verenigingen. Bekende namen verlaten VSV: Joost Hoogendoorn, Wouter van Rijn, Louise en Wendy Schoolderman, maar ook mensen die minder in het geheugen staan maar toch tot de prominenten gerekend mogen worden. De jeugdleider kan deze ‘logische ontwikkeling’ wel billijken als hij naar onze supertalenten kijkt. Maar toch, een direct gevolg is dat voor het eerst in 25 jaar VSV 1 uit de eerste klasse van de OSBO degradeert. Dit wordt een jaar later al weer hersteld. Beter nieuws van het jeugdfront, waarover in het jaarverslag wordt opgemerkt dat het aantal jeugdleden zonder moeite op peil blijft en aan de kwaliteit voortdurend wordt gewerkt. De opleiding wordt afgesloten met veertig diploma’s. Voor het eerst wordt gesproken over de aanschaf van DGT-klokken. Arend Compagnie en de eveneens erg actieve Fred Verheul stoppen als bestuurslid, eerstgenoemde neemt een bescheiden pauze van dertien jaar. Heleen van Hardenberg is bij gebrek aan enthousiaste kandidaten gelukkig bereid tijdelijk de dubbelfunctie secretaris-penningmeester op zich te nemen.
VSV wil de dalende trend een halt toe roepen en het bestuur is met het bestuur van GOVA (Giro Ontspannings Vereniging Arnhem) om tafel gaan zitten om te spreken over een samenwerkingsverband. GOVA speelt in de KNSB-competitie. Het idee is om als zelfstandige verenigingen te blijven bestaan maar in competitieverband met gezamenlijke teams te spelen. De hoop is dat sterke schakers, waaronder talentvolle jeugdspelers, langer binnen boord kunnen worden gehouden. Alles is zeer uitvoerig uitgeplozen en gedocumenteerd en wordt aan de leden voorgelegd in een extra algemene vergadering op 1 maart 1996, waarbij Gert-Jan van Vliet, voorzitter van GOVA, als toehoorder aanwezig is.
Op de algemene ledenvergadering van GOVA waren 6 bestuursleden en 22 leden aanwezig en werd het voorstel tot het aangaan van een samenwerkingsovereenkomst unaniem aangenomen. De voorzitter van VSV, Hans van Capelleveen, licht het voorstel toe. Er wordt een derde vereniging GOVA-Velp opgericht om extern te spelen; de interne competitie blijft club-specifiek: iedere club met zijn eigen cultuur … Nadat alle vragen tot tevredenheid zijn beantwoord en alle opmerkingen zijn gehoord wordt tot stemming overgegaan. De vergadering is unaniem voor het gedane voorstel tot samenwerking.
Deze besluiten leiden tot de oprichtingsvergadering van de vereniging GOVA-Velp op 1 juni 1996. Met ingang van het seizoen 1996/1997 spelen VSV en GOVA niet meer onder hun afzonderlijke namen maar als GOVA-Velp in de externe competities. Dat zijn in het eerste seizoen zeven teams.
Van Kleef vraagt hoe de informatie aan het Lorentzhuis over de externe wedstrijden is geregeld in verband met de koffievoorziening. Hierop realiseert de vergadering zich dat we verse koffie al jaren danken aan André van Kleef zelf! Met applaus wordt hij hiervoor bedankt.
VSV bestaat dus nog wel als zelfstandige vereniging en is begonnen met het seniorentoernooi voor 50-plussers. De toernooicommissie bestaat uit twee dames en twee heren, te weten Heleen van Hardenberg, Riet de Mol, Henk van Aalst en Arend Compagnie. Het eerste toernooi vindt plaats in Hogeschool Larenstein op 2 mei 1996. De eerste editie telt meteen vijftig deelnemers. Het damesdubbel is ook begonnen met seniorenopleiding, het eerste seizoen trekt twaalf belangstellenden. Opmerkelijk is dat deze activiteiten samen meer dan ƒ 1.000 opleveren voor onze clubkas.
Op 15 juni vindt het eerste Henk Zinnemers toernooi plaats, om hem te eren voor een periode van twintig enthousiaste jaren achtereen als jeugdopleider. Hij wordt hierbij tot zijn volslagen verrassing tevens gedecoreerd met een erespeld van de KNSB.
In het eerste seizoen van GOVA-Velp wordt het eerste team direct kampioen van de 3e klasse KNSB, in dit team spelen overigens nog geen VSV’ers. In de jaarrekening zien we een hoge post aan notariskosten, ruim ƒ 600, voor de oprichting van de ‘derde vereniging’. Alle gezamenlijke kosten worden netjes verdeeld tussen VSV en GOVA. De seniorenopleiding levert behalve veel enthousiasme ook weer een groot bedrag op voor VSV. Er worden twee cursussen van elk twaalf lesavonden gegeven. Het is aardig een keer de bovenste vijf van de interne competitie 1996/1997 te noemen: Arie Huysman wordt met enorme voorsprong kampioen vóór Huidji See, Hans van Capelleveen, Eric de Winter en Walter Manschot.
Na zeven jaar voorzitterschap treedt Hans van Capelleveen in de algemene ledenvergadering van 5 september 1997 af. Hij wordt uitvoerig geprezen en bedankt voor zijn enorme inzet en de ongelooflijke hoeveelheid werk die hij voor de club heeft verricht. Hij is een van degenen die bij zijn aftreden nog niet weet dat hij na enkele jaren al weer terugkeert achter de bestuurstafel. Piet Roest wordt onder applaus welkom geheten als nieuwe voorzitter. Bij de afsluiting van het seizoen 1997/1998 telt VSV 80 leden, 35 senioren en 45 junioren. Het seniorentoernooi vindt alweer voor de derde keer plaats. Zoals gebruikelijk een uitgebreid feitenrelaas over de jeugdopleiding. VSV heeft een meisjeskampioen in de OSBO, namelijk Martine Middelveld, in de categorie 9-jarigen. Het derde Henk Zinnemerstoernooi telt maar liefst 148 deelnemers, mede omdat het wordt gecombineerd met de OSBO-jeugdslotdag en het OSBO-kampioenschap tot en met 10 jaar. Alsof Henk Hoogendoorn nog niet genoeg doet schrijft hij samen met Vincent Deegens en Nico Wigt het jeugdplan GOVA-Velp. Doel is en blijft onze jeugdleden zo lang mogelijk te kunnen motiveren binnen onze vereniging te blijven. De ledenvergadering gaat akkoord met een voorstel om met een extern jeugdtrainer in zee te gaan, voorlopig als proef voor een jaar. Het samenwerkingsverband met GOVA bevalt goed, blijkt uit de notulen van 28 augustus 1998.
De voorzitter wijst op de zeer geslaagde samenwerking met GOVA, die de afgelopen twee jaar is gegroeid. Dit motiveert het bestuur deze samenwerking het komende jaar in overleg met GOVA op alle gebied uit te breiden, o.a. met een gezamenlijke interne competitie, een gezamenlijk clubblad en mogelijk een gezamenlijk infoboekje. Bovendien zouden samen met GOVA concrete voorstellen voor een fusie kunnen worden gemaakt.
De fusie kan eventueel wel roet in het eten werpen als het gaat om de (dan nog gebruikelijke) AOW-leeftijd van VSV, in oktober 1999 is het 65 jaar geleden dat VSV werd opgericht.
In verband met de verdere samenwerkingsplannen met GOVA en mogelijk fusie is het de vraag of we de 65 wel halen. Moet er een feest komen? Mogelijk een feest in verband met de fusie?
Dit jubileum wordt toch gevierd met een feestelijke avond en een simultaan door Joost Hoogendoorn en Vincent Deegens.
In april 1999 komt een uitgebreid fusiedocument op de bestuurstafel: een inventarisatie inclusief de financiële situatie van beide verenigingen VSV en GOVA. Een complicatie is dat GOVA deel uitmaakt van Groot-GOVA waarin meerdere activiteiten van het personeel van ‘de giro’ zijn ondergebracht. Besloten wordt dat het bestuur van GOVA die complicaties te lijf gaat en daarbij ook gaat onderhandelen over uittreding uit Groot-GOVA. Intussen wordt de interne competitie gespeeld met 57 spelers waarvan 16 GOVA-leden. Arie Huysman blijft alleenheerser. In de KNSB- en OSBO-competities gaat er wat mis.
Al het denkbare is gebeurd en (helaas) ook het ondenkbare gebeurde regelmatig. Het leek alsof Murphy in elk team was opgesteld. Wie zou bijvoorbeeld verwachten dat de speelzaal dubbel geboekt is, wie zou verwachten te moeten schaken op enkele meters afstand van een oefening van de plaatselijke fanfare. Wat te denken van verlies door toepassing van het Lazarus gambiet. Opgestelde spelers die nooit komen. Een samenvatting van ellende waar we over tien jaar misschien hartelijk om lachen -want vergeten doen we nooit- maar die voor spelers, wedstrijdleider en vooral teamleiders een verschrikking te noemen is. Dit nooit weer.
Dit heeft zonder twijfel invloed gehad op de fusieplannen.
Nadat we het vorige jaar hadden besloten om de fusie voor te bereiden is de samenwerking met GOVA op een aantal punten nogal teleurstellend geweest. Velen zijn zich gaan afvragen of een fusie nog wel gewenst is nu het er op lijkt dt een groot aantal Govanen zich niet of nauwelijks aan hun vereniging gebonden voelt.
Het VSV-bestuur wil op korte termijn meer zekerheden op het gebied van betrokkenheid, beschikbaarheid, financiën en eigenlijk alles. Zonder GOVA de maat te willen nemen vindt VSV dat de leden recht hebben op precies te weten wat reëel kan worden verwacht van de fusie. Het seizoen daarop komt er een beslissende wending die bij het begin van de samenwerkingsgedachten niet kon worden voorzien.
In de algemene ledenvergadering van 27 augustus 1999 vraagt een van de leden het oude discussiepunt roken weer eens te bespreken.
Na bespreking wordt besloten dat iedereen vriendelijk maar dringend verzocht zal worden géén gebruik te maken van de mogelijkheid na 22.00 uur in de zaal te roken (ook niet achter de bar/in de keuken), maar dat in de hal te doen. Als bleek dat bij ontvangst van teams er iemand was die echt last van roken had, dan werd een rookverbod voor de zaal uitgevaardigd (kenbaar te maken op het prikbord).
Reacties
Reageren kan enkel als je ingelogd bent.Nieuws
29/06 | Jan Dijkhuizen is Clubkampioen van Velp 2023-24
29/06 | Dion Vaessen is Jeugdkampioen van Velp 2023-24
29/06 | Christiaan Dieperink is Bughouse Kampioen 2023-24
29/06 | Jan Dijkhuizen is Rapidkampioen 2023-24
05/05 | Aankondiging GP Jeugdtoernooi Velp op zondag 26 mei